dobi|ć1

pf — dobi|jać impf (dobiję — dobijam) Ⅰ vt 1. (przyśpieszyć śmierć) to finish [sb] off [wroga]; (skrócić cierpienia) to put [sth] out of its misery [ranne zwierzę] 2. przen. (załamać) to devastate, to crush

- utrata pracy całkiem go dobiła losing his job has completely devastated him

- dobijesz go tą wiadomością the news will come as a real blow to him

- dobija mnie ta pogoda this weather is killing me a. getting me down pot.

3. (docisnąć przez uderzenie) to drive in [gwóźdź] 4. Sport to drive in pot., to put away pot. [piłkę, krążek] Ⅱ vi 1. (dopłynąć) [statek, łódź] to pull in

- zaraz dobijemy do brzegu we’ll pull in to shore a. reach shore in a minute

2. (dotrzeć) to make it pot.

- wreszcie dobiliśmy do domu we finally made it home

3. (przyłączyć się) to join vt

- przed wymarszem dobiły do nas jeszcze dwie dziewczyny two more girls joined us before we set off

Ⅲ dobić się — dobijać się 1. (zdobyć) to attain vt [pozycji]; to acquire vt książk. [pozycji]

- po latach pracy dobił się fortuny/uznania after years of work he acquired a. amassed a fortune/gained recognition

2. (dotrzeć) to make one’s way

- dobiić się do wsi to make one’s way to a village

Ⅳ dobijać się 1. pot. (uderzać) to hammer, to bang

- dobijać się do drzwi to hammer a. bang on a door

- kto się tak dobija? who’s that hammering on the door?

2. (starać się) to make a bid; to bid (o coś for sth)

- dobijać się o czyjeś względy to curry favour with sb

- dobijać się o nowe kredyty to try to obtain new loans